سازگاری با کم‌آبی به معنای استفاده هوشمندانه و بهینه از منابع آبی در شرایط محدودیت است. این رویکرد، راهکاری اساسی برای حفظ منابعی همچون آب‌های زیرزمینی است که در مناطق خشک و نیمه‌خشک، نقشی حیاتی در تأمین نیازهای آشامیدنی، کشاورزی و صنعتی ایفا می‌کنند. با ارتقای آگاهی عمومی، مصرف بهینه و مدیریت اصولی منابع، می‌توان گامی مؤثر در مسیر پایداری و استفاده درست از این سرمایه ارزشمند برداشت.